Πρέπει να μάθουν να παίζουν ως φαβορί.

Η πρεμιέρα της Γιούβε στο φετινό Champions League δεν ήταν όπως την είχαμε φανταστεί όλοι μας (παίκτες, διοίκηση, οπαδοί), η ομάδα δεν κατάφερε να κερδίσει και έμεινε με τον ένα βαθμό της ισοπαλίας, όχι πως δεν έπαιξε καλά, απεναντίας ήταν αρκετά καλή σε πολύ μεγάλο διάστημα του αγώνα, δεν απειλήθηκε σχεδόν καθόλου από τη Σεβίλλη, επίσης έφτιαξε φάσεις που αν ήταν λίγο πιο τυχερή θα είχε καταφέρει να σκοράρει. 

Ωστόσο εγώ είδα πως κάτι έχει αλλάξει στην ομάδα, υπάρχει φοβερό άγχος και φάνηκε στις κινήσεις παικτών όπως ο Μπουφόν, ο Κιελίνι, ο Μπαρτσάλι κ.α. οι οποίοι είναι από τους πιο έμπειρους που έχει η Γιούβε.

Πιστεύω πως αυτό εν μέρη αυτό είναι φυσιολογικό διότι για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια η Γιούβε βρίσκεται μέσα στα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, κάτι που ήταν δεδομένο για τους παίκτες της πριν το 2006, παίκτες που είχαν μάθει να παίζουν με το βάρος αυτό, για μια δεκαετία οι ποδοσφαιριστές της ομάδας δεν ήξεραν πως είναι να σε αντιμετωπίζουν ως ένα από τα φαβορί της διοργάνωσεις. Τώρα θα πρέπει να συνηθίσουν σε αυτού του είδους την αντιμετώπιση από τους αντιπάλους τους, αν θέλουν να φτάσουν την ομάδα στην κορυφή.

Χθες βράδυ εγώ είδα μια ομάδα (Σεβίλλη) να προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο να πάρει κάτι από αυτό το παιχνίδι, παίζοντας σκληρά κάποιες φορές, καθυστερώντας αναίτια κάποιες άλλες, θέλοντας να πετύχει το σκοπό της και τελικά τα κατάφερε, από την άλλη είδα μια ομάδα (Γιουβέντους) να προσπαθεί να τρέξει, να προσπαθεί να  δώσει ρυθμό στο ματς αλλά με πολύ άγχος και πολλές επιπόλαιες λάθος πάσες, ωστόσο κατάφερε να φτιάξει αρκετές ευκαιρίες που όμως δεν κατέληξε καμιά στα δίχτυα.

Ωστόσο αυτό που με ικανοποιεί είναι ότι χθες βράδυ είδα μια ομάδα που μπορεί να πετύχει τους στόχους της, είναι πολύ δυνατή και ας μην κατάφερε να κερδίσει.