Ψάχνουμε το δρόμο μας, αλλά πιστεύω θα τον βρούμε σύντομα.

Η Γιουβέντους ξεκίνησε πολύ άσχημα το φετινό πρωτάθλημα με δυο ήττες, το χειρότερο ξεκίνημα στην ιστορία της, και αν με την Ουντινέζε η εiκoνα της ομάδας μας ήταν κάπως υποφερτή, αυτό που είδαμε χθες στη Ρώμη ήταν απογοητευτικό, για 80 λεπτά η ομάδα ήταν αγνώριστη και πολύ κακή, χωρίς να μπορεί να δημιουργήσει φάσεις (ένα σούτ του Πογκμπά άουτ), χωρίς ιδέες και πάνω από όλα χωρίς φαντασία, η ομάδα φαίνεται πως ακόμα ψάχνετε, εν μέρη μπορεί κάποιος να δικαιολογίση αυτή την κατάσταση διότι είναι δύσκολο να αντικαταστήσεις το κέντρο σου που πέρσι αποτελούνταν από παίκτες όπως οι Πίρλο, Βιντάλ και Μαρκίσιο και φέτος αποτελείται (στα δυο πρώτα ματς) από Πογκμπά, Στουράρο και Παντοίν, και αν από τον Παντοίν δεν περιμένουμε πολλά πράγματα διότι δεν μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω και δεν είναι για να βρίσκεται στη βασική εντεκάδα της ομάδας, από τον Στουράρο που είναι νέος και εξελίξιμος και περισσότερο από τον αστέρα Πογκμπά η ομάδα και όλοι εμείς περιμένουμε πάρα πολλά, περιμένουμε να πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες και όχι να κρύβεται, ιδίως από το Γάλλο περιμένουμε που χθες ήταν σκιά του εαυτού του και πολύ κατώτερος των περιστάσεων, μοιάζει λες και είναι ακόμα σε διακοπές, πρέπει να καταλάβει πως πλέον δεν υπάρχουν ούτε ο Πίρλο για να μοιράζει πάσες, ούτε ο Βιντάλ να κόβει, αυτός πρέπει να κάνει πλέον το παιχνίδι, ίσως να πρέπει να ξανά πάει μια βόλτα από το μουσείο της ομάδας και να ρίξει μια ματιά ποιοι παίκτες έχουν φορέσει την φανέλα με το "10" που κουβαλάει στην πλάτη του για να καταλάβει τι περιμένει η ομάδα από αυτόν και τι πρέπει αυτός να κάνει για την ομάδα και τον εαυτό του, αν θέλει φυσικά να γίνει ο επόμενος ηγέτης της Γιούβε, διότι χθες οι τριάδα του κέντρου δεν κατάφερε να βγάλει μια μπαλιά της προκοπής προς τους επιθετικούς για να δημιουργήσουν κινδύνους στην αντίπαλη εστία, ήταν λες και πήγαμε στον πόλεμο χωρίς σφαίρες. Επίσης και ο Μάντζουκίτς ήταν λίγος, όχι ότι περιμέναμε κάτι παραπάνω από αυτόν (εγώ προσωπικά τουλάχιστον, δεν ξέρω για τους άλλους) περιμένω απλώς να είναι λίγο καλύτερος απ' το Γιορέντε που έφυγε καθώς αυτουνού τη θέση θα πάρει στην ομάδα. Πολύ πιο ποιοτικός ο Μοράτα που θα είναι αυτός που θα σηκώσει το βάρος στην επίθεση της ομάδας φέτος, μαζί με τον Ντιμπάλα που αρχίζει σιγά σιγά να βρίσκει τα πατήματα του.

Επίσης ο Αλέγκρι θα πρέπει να λειτουργεί με πιο καθαρό μυαλό όταν φτιάχνει την εντεκάδα του κάθε αγώνα, η ομάδα πλέον είναι δική του, οι παίκτες που ήρθαν είναι επιλογές του και αν όχι έχει ευθύνες που έδωσε την συγκατάθεση του να έρθουν στην ομάδα. Μίστερ ξεκόλλα επιτέλους με το 3-5-2, φέτος ήρθαν παίκτες για να παίξει άλλο σύστημα όπως το 4-3-3, καθώς έχεις δυνατά εξτρέμ στη διάθεση σου.

Το παιχνίδι χθες το έκανε η Ρόμα και ήταν αυτή που κυριάρχησε στη μεσαία γραμμή, κατάφερε να δημιουργήσει φάσης και τελικά κέρδισε δίκαια μια Γιούβε που για 80 λεπτά ήταν σκιά του εαυτού της μέσα στο γήπεδο και παραδόξως έπαιξε λίγο μπάλα μετά την αποβολή του Εβρά, και έπαιξε μπάλα γιατί άλλαξε αναγκαστικά το μονότονο και προβλέψιμο πλέον 3-5-2 (που πρέπει επιτέλους να το χρησιμοποιούμε μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις) και μπήκαν στον αγώνα πιο επιθετικογενείς παίκτες (Περέιρα, Μοράτα, Κουαντράντο) που ανακάτεψαν λίγο την άμυνα των Ρωμαίων, αλλά επαναλαμβάνω όπως έγραψα και χθες πως ξυπνήσαμε πολύ αργά για να πάρουμε κάτι από αυτό το ματς (κάποιος φίλος μου έγραψε σε κάποιο του σχόλιο πως ακόμα κοιμόμαστε, ας ελπίσουμε πως όχι), αν και θα μπορούσαμε να φύγουνε με το βαθμό της ισοπαλίας στο τέλος στην κεφαλιά του Μπονούτσι που απέκρουσε ο Στσέζνι, βαθμό που σε καμία περίπτωση δεν δικαιούνταν η Γιούβε.

Τουλάχιστον η χθεσινή ήττα, ήταν εν μέρη μέσα στο πρόγραμμα διότι έπαιζες με έναν δυνατό ανταγωνιστή σου που διψούσε να σε κερδίσει και βρήκε την ευκαιρία να το κάνει, δύσκολα θα κερδίσουν και οι υπόλοιποι ανταγωνιστές σου στη Ρώμη (η ήττα από την Ουντινέζε είναι εκτός προγράμματος) αλλά η Γιούβε είναι υποχρεωμένη να κερδίζει όλα τα παιχνίδια, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος.

Πριν ξεκινήσει το φετινό πρωτάθλημα κανείς μας δεν μπορούσε να φανταστεί πως στα δυο πρώτα παιχνίδια θα κάναμε δυο ήττες και θα είχαμε μηδέν βαθμούς, αυτό όμως τώρα έγινε και δεν υπάρχει γυρισμός, πρέπει όλοι να ξεχάσουν αυτή την πολύ κακή παρένθεση, να καταλάβουν τι φταίει και να διορθώσουν τα λάθη αυτών των δυο αγώνων για να προχωρήσει η ομάδα μπροστά, χρόνος ευτυχώς υπάρχει και βοηθάει σε αυτό η διακοπή του πρωταθλήματος για τους αγώνες των εθνικών ομάδων. Έχουμε λοιπόν 15 μέρες περίπου για να γίνει αυτοκριτική μέσα στην ομάδα και να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα, αρχής γενομένης από το παιχνίδι με την Κιέβο Βερόνα στο Juventus Stadium. Που πλέον είναι επιτακτική ανάγκη για τη νίκη και τους τρεις βαθμούς.

Τελειώνοντας θα ξανά πω αυτό που είπα πριν από λίγες μέρες, η ομάδα είναι σε μεταβατικό στάδιο, ήρθαν πολλοί καινούργιοι παίκτες και θέλει λίγη υπομονή μέχρι να μπουν όλοι στο κλίμα της ομάδας. Φυσικά όμως και η υπομονή έχει τα όρια της, αλλά ας τους δώσουμε λίγο χρόνο. Χρόνος υπάρχει αυτές τις δυο βδομάδες που έχει διακοπή το πρωτάθλημα για να διορθώσει η ομάδα τα λάθη της. Ψάχνουμε το δρόμο μας που τον έχουμε χάσει τελευταία, αλλά πιστεύω πως θα τον βρούμε σύντομα και τότε ο εφιάλτης για όλους σας θα ξαναρχίσει.

ΥΓ: Όμως δεν αρμόζει στους φίλους της Γιούβε η γκρίνια και η μεμψιμοιρία. Αυτά τα κάνουν όλοι οι άλλοι όχι εμείς.

Fino alla fine, Forza Juventus.!!!