Ο αρθρογράφος του sportculture.gr, Γιάννης Θεοφίλης, σχολιάζει τη σπουδαία νίκη της Γιουβέντους απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, Τσέλσι στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής των ομίλων του Champions League.
«Είναι πολύ κρίμα να μην μπορούμε να πανηγυρίσουμε την πρόκριση μετά από μια τέτοια νίκη», δήλωσε ο Τζόρτζιο Κιελίνι, αναφερόμενος φυσικά στην ευρεία νίκη (3-0) της Γιουβέντους επι της Τσέλσι, η οποία όμως δεν έδωσε (ακόμη) την πρόκριση για την φάση των 16 στους πρωταθλητές Ιταλίας. Και, ασφαλώς, έχει δίκιο ο Ιταλός αμυντικός, καθώς έπειτα από ένα τέλειο παιχνίδι, οι παίχτες της Γιουβέντους είναι υποχρεωμένοι, λόγω δικών τους λαθών (η ισοπαλία στη Δανία με τη Νόρτζελαντ), να πάρουν έστω και την ισοπαλία στην Ντόνμπας Αρίνα, στον αγώνα με τη Σαχτάρ.
Απαντήσεις
Στις τοποθετήσεις, μετά τον αγώνα, ένα μέρος των παιχτών της Ιταλικής ομάδας τόνισαν πως η χθεσινή νίκη αποτέλεσε μια ευκαιρία για τον καθένα τους προσωπικά, αλλά και για τη Γιουβέντους ως σύνολο και σύλλογο να δώσει απαντήσεις, να στείλει ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση πως είναι τουλάχιστον αφελές να απαξιώνεται και να υποτιμάται. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αρτούρο Βιδάλ «ήταν ένα μήνυμα προς όλους, δείξαμε πως είμαστε δυνατοί τόσο στην Ιταλία, όσο και στην Ευρώπη».
Πράγματι, το χθεσινό βράδυ ήταν γεμάτο μηνύματα κι απαντήσεις από μια Γιουβέντους, η οποία μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο προσπαθούσε να πάρει όσα περισσότερα μπορούσε από τον αγώνα και, παράλληλα, να κάνει όσα περισσότερα μπορούσε μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Μια άτυπη προσπάθεια να αποδείξει πως ούτε η ίδια, ούτε ολόκληρο το ιταλικό ποδόσφαιρο έχει παρακμάσει -σε βαθμό μη αναστρέψιμο- μετά την υπόθεση Calciopoli.
Το «δυσλειτουργικό» 3-5-2
Eίναι το ζήτημα που γεννά τις μεγαλύτερες, πιο ποδοσφαιρικές συζητήσεις και διαφωνίες μεταξύ των φίλων της ομάδας. «Είναι ή δεν είναι δυσλειτουργικό το 3-5-2;», «Γιατί επιμένει ο Κόντε σ” αυτό», «Ποιοι πρέπει να είναι οι δύο της επίθεσης;». Ένα σύστημα μπορεί να προκαλέσει πλήθος ερωτημάτων, κανένα όμως τόσα, όσα προκύπτουν από το 3-5-2.
Χθες, το 3-5-2 επιβραβεύτηκε, παρουσιάστηκε ως η πιο αξιόλογη λύση για την αντιμετώπιση της πρωταθλήτριας Ευρώπης, κέρδισε υποστηρικτές. Ταπλεονεκτήματα που προσφέρει ένα τέτοια σύστημα εστιάζονται κυρίως στηνπαρουσία ενός παραπάνω παίχτη από τη μέση και μπροστά, στηναποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση συστημάτων με δυο σέντερ φορ και στο«γεμάτο» κέντρο. Αυτά τα πλεονεκτήματα, πάντως, είναι θεωρητικά, αν δεν υπάρχουν τα κατάλληλα μέσα για να πραγματωθούν στο γήπεδο. Η Γιουβέντους, ωστόσο, τα διαθέτει και γι” αυτό ανέδειξε χθες ένα άρτιο 3-5-2. Συγκεκριμένα, διαθέτει ακραία μπακ που μπορούν να «πάρουν» με άνεση όλη την πλευρά (Λιχτστάινερ, Ασαμόα), γρήγορα πόδια στο κέντρο της άμυνας, ώστε να καλύπτονται οι προωθήσεις των ακραίων (Μπονούτσι, Κιελίνι), box-to-box κεντρικά χαφ, για να μειώνουν τις αποστάσεις μεταξύ μεσαίας κι επιθετικής γραμμής (Μαρκίζιο, Βιδάλ) και έναν επιθετικό με την ικανότητα να «πεφτει» χαμηλά στο γήπεδο, να γίνεται δηλαδή ο +1 ποδοσφαιριστής για τη δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων στην αντίπαλη περιοχή (Βούσινιτς).
Η γραφική απεικόνιση των μέσων θέσεων των ποδοσφαιριστών των δύο ομάδων στο γήπεδο αποδεικνύει το πόσα προσδίδει το 3-5-2 στον επιθετικό τομέα, όταν όλες οι προϋποθέσεις του πληρούνται. Συγκεκριμένα, φαίνεται πως η Γιουβέντους είχε στο μεγαλύτερος μέρος του αγώνα 7 ποδοσφαιριστές πάνω από τη μεσαία γραμμή, ενώ η Τσέλσι μόλις 4.
Αίτια ενός θριάμβου
Πάντως, η κατοχή κατάλληλων παιχτών για το 3-5-2 δεν αποτελεί από μόνη της στοιχεί επαρκές, ώστε να οδηγήσει σε μια τόσο εμφατική νίκη, όσο η χθεσινή της Γιουβέντους. Είναι απαραίτητο να αντιληφθούν όλοι οι ποδοσφαιριστές το ρόλο τους, να τον υπηρετήσουν σωστά, αλλά και να βρεθούν σε καλή μέρα. Και η Γιουβέντους ήταν τυχερή σε αυτόν τον τομέα, καθώς πήρε από τον Βιδάλ μια από τις πιο μεστές κι αρχοντικές εμφανίσεις κεντρικού χαφ σε τόσο σπουδαία αναμέτρηση. Ο Χιλιανός, εκτός από το γκολ -το οποίο μάλιστα, όπως υποστήριξε κι ο Ασαμόα, αποτελεί την πιο ενδεικτική απεικόνιση των θετικών που παρέχει το 3-5-2 (Στο 3:40 του βίντεο βλέπετε τον Βούσινιτς να βγαίνει μακριά από την περιοχή, τον Ασαμόα να τρέχει σ” όλη την πλευρά και να «σπάει» την μπάλα στον επερχόμενο Βιδάλ, ο οποίος ως σωστός box-to-box χαφ είχε καλύψει τα «αδεια» μέτρα μέχρι την περιοχή του Τσεχ)- είχε κι ένα ασύλληπτο ποσοστό 94% επιτυχημένων μεταβιβάσεων. Από τις 63 πάσες που επιχείρησε, οι 59 είχαν αποδέκτη κάποιον συμπαίκτη του, επιβεβαιώνοντας σε ένα ακόμη μεγάλο ραντεβού πως είναι ένα από τα καλύτερα κεντρικά χαφ παγκοσμίως.
Ακόμη κι ο -μέτριος, χθες- Βούσινιτς, ο οποίος παρουσιάζεται συνήθως ράθυμος κι απρόθυμος να αναλάβει αμυντικές πρωτοβουλίες, αποφάσισε στο 68′, με το σκορ στο 2-0, να κυνηγήσει τρεις αντιπάλους στην ίδια φαση, ακολουθώντας την κατεύθυνση της μπάλας μέχρι να απομακρυνθεί απ” την άμυνα της Τσέλσι. Εκεί φάνηκε πως η Γιουβέντους δεν μπορούσε να μην κερδίσει αυτό το παιχνίδι. Όταν ο πιο μπλαζέ, αδιάφορος ποδοσφιαριστής της ομάδας αποφασίζει να ακολουθήσει πιστά το αμυντικό πλάνο, τότε το αποτέλεσμα δεν μπορεί, παρά να είναι θετικό στο τέλος της βραδιάς.
Παράλληλα, μια ακόμη «αιτία του θριάμβου» ήταν η άρτια αντιμετώπιση της επιθετικής γραμμής της Τσέλσι από τα τρία σέντερ μπακ της Γιουβέντους. Ωστόσο, αυτό ήταν μάλλον το πιο εύκολο κομμάτι του χθεσινού αγώνα, καθώς ο Ντι Ματέο αποφάσισε, σκεπτόμενος τελείως επιπόλαια, να παρατάξει τηνΤσέλσι χωρίς κλασικό επιθετικό, γεγονός που επέτρεψε στην τριάδα της άμυνας της Γιούβε να «αναπνεύσει» καλύτερα, να μην ενοχληθεί, να «πάρει» μέτρα στον αγωνιστικό χώρο.
Ένας τελευταίος αγώνας στην Ουκρανία
Για να κλείσει το κείμενο, όπως ακριβώς άρχισε, πρέπει να επισημανθεί και πάλι το γεγονός πως η Γιουβέντους δεν έχει προκριθεί ακόμη. Η χθεσινή νίκη δεν αποτελεί «σφράγισμα» πρόκρισης, ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοια. Αυτό που μπορεί να μείνει, να εξαχθεί ως συμπέρασμα είναι το ότι η Γιουβέντους του Κόντε, παρά την αντίθετη γνώμη ορισμένων, είναι ακόμη δυνατή στην ευρωπαϊκη σκηνή του ποδοσφαίρο, δεν έχει χάσει τίποτα από την παλαία της αίγλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου