O Δάσκαλος Αντρέα Πίρλο.

Στις αναλύσεις των αγγλικών ΜΜΕ η νίκη της Ιταλίας επί της εθνικής τους ομάδας ήταν αποτέλεσμα πολλών παραγόντων αλλά έδωσαν μεγάλη σημασία στην ανωτερότητα του Αντρέα Πίρλο έναντι του δικού τους κεντρικού χαφ, Στίβεν Τζέραρντ.

Οι Αγγλοι που έχουν δημιουργήσει το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο βασισμένοι στις τεχνικές και τακτικές ευρεσιτεχνίες άλλων, είναι απομακρυσμένοι σε εθνικό επίπεδο από κάθε μοντέρνα αλλαγή στο ποδόσφαιρο. 

Δεν την αντιλαμβάνονται. Έμειναν άναυδοι για παράδειγμα όταν περίπου στο 86’ ο Παρόλο πιεζόμενος γύρισε την μπάλα στον ακόμη πιο καλά μαρκαρισμένο, από τον Στέρλινγκ κι έπειτα και από τον Τζόνσον κοντά στην πλάγια γραμμή, μεγάλο «μαέστρο» κι εκείνος ύστερα από μια παύση ενός δευτερολέπτου είδε μια πάσα που ελάχιστοι στην ιστορία του αθλήματος θα έβλεπαν και την επέστρεψε στον συμπαίκτη του.Σαν να μην είχαν δει άλλη φορά την… ταινία.

Ήταν άτοπες οι συγκρίσεις μεταξύ του Πίρλο και του Τζέραρντ. Πάνω στον πρώτο χτίστηκε η Μίλαν του Κάρλο Αντσελότι με δύο κατακτήσεις Τσάμπιονς Λιγκ και τώρα η Γιουβέντους, τη στιγμή που ο δεύτερος δεν έχει πάρει ούτε ένα πρωτάθλημα στην καριέρα του!

Δίχως τον Πίρλο το DNA της Ιταλίας δε θα είχε αλλάξει.

 Η ομάδα του Πραντέλι έχει… μεταλλαχθεί λόγω του Πίρλο σε τέτοιο σημείο που κόντρα στην Αγγλία πέρασε δύσκολα σε στιγμές που δεν είχε την μπάλα και χρειάστηκε να αμυνθεί γιατί πλέον χρειάζεται την κατοχή της μπάλας και ως εκ τούτου τον Πίρλο για να παίξει καλή άμυνα.

Η στατιστική υπηρεσία κατέγραψε 112 πάσες σωστές, 1,14 ανά λεπτό και σ’ αυτή δεν φαίνεται εκείνη που δεν έδωσε ποτέ, αλλά θα έπρεπε να μετρήσει για δική του, όταν άνοιξε τα πόδια και την άφησε για τον Μαρκίσιο που άνοιξε το σκορ.Οι υπεύθυνοι των στατιστικών έβγαλαν εύκολο μεροκάματο. Μόλις εννιά λάθος πάσες του Πίρλο σημείωσαν. Μια λάθος στις 70 πάσες μέσης απόστασης.

Ο Πίρλο που από τους μεγάλους μέσους-«εγκεφάλους» της σύγχρονης εποχής (Τσάβι, Ζινεντίν Ζιντάν, Πολ Σκόουλς πάνω στους οποίους δημιουργήθηκαν δυναστείες) έχει μεγαλύτερη διάρκεια στο υψηλότερο επίπεδο (ή τουλάχιστον δεν είναι αβάσιμο να το σκεφτεί κανείς) έδωσε ένα νέο μάθημα ποδοσφαίρου στους Άγγλους -εμπνέοντας το σκίτσο που βλέπετε- και στον κόσμο γενικότερα.

Με το περπάτημα του στο γήπεδο και το ιδανικό παιχνίδι του δίχως η μπάλα να σηκώνεται πολύ από το έδαφος, δίχως να γίνεται λάθος: τικ, τακ, την στέλνει εκεί που θέλει. Στο «Μανάους» οι θεατές το είδαν και το κατάλαβαν γι’ αυτό και αποθέωσαν τον «μαέστρο» μετά από το τελευταίο ρεσιτάλ.