Η πτώση των πανίσχυρων Ιταλών από δικιά τους "βλακεία".

Το Ρεάλ-Μπαρτσελόνα πήγε το μυαλό όσων λατρεύουμε το ιταλικό πρωτάθλημα, στα καλύτερα του χρόνια. Τότε, που το Καμπιονάτο είχε την αίγλη που τώρα του λείπει. Οι αναμνήσεις είναι πάντα καλές αλλά δεν πας και πουθενά αν ζεις με το παρελθόν.

Το κακό είναι ότι οι Ιταλοί δε φαίνεται να κάνουν κάτι καλό τώρα ώστε να είναι καλύτερο το μέλλον. Θα πει κάποιος, το ισπανικό πρωτάθλημα δηλαδή είναι καλύτερο από το ιταλικό; Συνολικά μπορεί και να μην είναι αλλά η πτώση της Ιταλίας είναι τόσο επίπονη ώστε ενδεχομένως να χάνονται και όσα καλά υπάρχουν. Γιατί υπάρχουν και τέτοια…

Το κακό είναι ότι υπερτερούν τα άσχημα και αυτό δυστυχώς φάνηκε και στην πορεία των ιταλικών ομάδων στην Ευρώπη. Το να μην έχεις ομάδα στην οκτάδα του Τσάμπιονς Λιγκ είναι άσχημο αλλά όχι και πρωτοφανές. Σε όλους μπορεί να τύχει και έχει τύχει.

Η πραγματική… τραγωδία των Ιταλών ήρθε στο Γιουρόπα Λιγκ, γιατί όταν είσαι η Ιταλία και έχεις τέσσερις ομάδες στους «32», είναι απαράδεκτο να έχεις μόνο μία στους «8», μόνο τη "βρώμικη" Γιουβέντους που οι ίδιοι πριν κάποια χρόνια προσπάθησαν να αφανίσουν αγωνιστηκά και οικονομικά. Ο εμφύλιος, αναγκαστικά, σημαίνει ότι θα χάσεις έναν. Οι άλλοι τρεις "καθαροί" θα έπρεπε να είναι στους προημιτελικούς.

Το γεγονός ότι δεν είναι, οφείλεται στο ότι στην Ιταλία έχουν καταφέρει να απαξιώσουν το Γιουρόπα εδώ και χρόνια, όπως κατάφεραν γενικά αυτοί που ελέγχουν το ποδόσφαιρο να απαξιώσουν το πρωτάθλημα τους.

Το κομβικό σημείο, και πλέον συμφωνούμε όλοι σε αυτό, ήταν το καλοκαίρι του 2006 και τα όσα έγιναν με το Καλτσιόπολι-Φαρσιόπολι. Αποφάσεις της δικαιοσύνης δεν κρίνουμε, δεν είναι και το ζητούμενο μας. Σχολιάζουμε, απλά, το γεγονός και το γεγονός είναι ότι από τότε άρχισε η πτώση του κάλτσιο. Σίγουρα, πάντως, οι αντίστοιχοι Ισπανοί θα προστάτευαν το προϊόν τους και αυτό έχει αποδειχθεί από την προστασία των Ρεάλ και Μπαρτσελόνα σε ό,τι έχει δει το φως της δημοσιότητας. Στην Αγγλίαεπίσης προστατεύουν το προϊόν και το κάνουν με απίθανο τρόπο. Στη Γερμανία σέβονται το προϊόν και θα φρόντιζαν να μην έρθουν ποτέ σε δύσκολη θέση.

Οι Ιταλοί αποφάσισαν να μην προστατέψουν το προϊόν τους. Τιμή τους και καμάρι του. Μάλιστα, αποθεώθηκαν από όλο τον κόσμο για την θέληση τους τότε αλλά τώρα, κάποια χρόνια μετά, όλοι οι άλλοι είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτούς και αυτοί κλαίνε τη μοίρα τους. Φυσιολογικό δεν είναι;