Η σεζόν 2012-2013 θα είναι ξεχωριστή για την Γιουβέντους. To καλοκαίρι του 2012 ήταν το το πρώτο μετά από αυτό του 2005 που η Γιουβέντους είναι κυρίαρχος της Ιταλίας, όντας πρωταθλήτρια και «υπερπρωταθλήτρια», και καλείται να διατηρήσει τα κεκτημένα. Παράλληλα, μετά από 2 χρόνια αποχής από το Champions League, η Γιουβέντους επιστρέφει.
Πάνω απ' όλα, όμως, η νέα ποδοσφαιρική χρονιά θα διαφέρει από τις υπόλοιπες,γιατί δεν θα υπάρχει ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο. Αυτό, από μόνο του, αποτελεί μια, τεραστίων διαστάσεων, αλλαγή, επώδυνη, τόσο ποδοσφαιρικά, όσο και συναισθηματικά για τους φίλους της ομάδας. Ίσως, το γεγονός ότι το περιβραχιόνιο περνάει σε καλά χέρια, ικανά να αντεπεξέλθουν (Μπουφόν), μειώνει τον πόνο, δεν τον καθιστά όμως ανύπαρκτο.
Μετά από μια γεμάτη, αλλά και «αήττητη» σεζόν, η Γιουβέντους βρίσκεται αντιμέτωπη με νέα, ίσως συνθετότερα δεδομένα, τα οποία απαιτούν καινοτομίες στα τακτικά πλάνα της ομάδας, μεγαλύτερη προσοχή στις μεταγραφικές επιλογές και ποδοσφαιριστές, ικανούς να τα «βγάλουν πέρα» σε 3 διαφορετικές διοργανώσεις. Πάντως, οι καλοκαιρινές εξελίξεις, κάποιες θετικές, κάποιες αρνητικές για την Γιουβέντους, έχουν διαμορφώσει ένα σκηνικό, από το οποίο μπορούν να προκύψουν κάποια πρώιμα συμπεράσματα για το μέλλον των Μπιανκονέρι στην φετινή σεζόν.
Καλοκαιρινές εξελίξεις.
Η υπόθεση Κόντε: Έξι καλοκαίρια μετά από εκείνο του 2006, το οποίο μνημονεύεται για το σκάνδαλο Calciopoli (ή Farsopoli, όπως οι οπαδοί της Γιουβέντους το ονομάζουν), η Γιουβέντους επλήγη από ένα νέο σκάνδαλο στημένων αγώνων.
Αυτή τη φορά, η Γιουβέντους δεν είχε την παραμικρή εμπλοκή στην υπόθεση, όμως μέλη της ομάδας (μεταξύ των οποίων ο Κόντε, ο Πέπε κι ο Μπονούτσι) βρέθηκαν να κατηγορούνται για συμμετοχή στο νέο σκάνδαλο. Τελικά, οι δύο ποδοσφαιριστές αθωώθηκαν, αλλά δεν συνέβη το ίδιο και με τον προπονητή της ομάδας. Συγκεκριμένα, ο Κόντε τιμωρήθηκε με 10μηνο αποκλεισμό, καθώς, σύμφωνα με την FIGC και την Comission, γνώριζε και είχε ενημερώσει τους παίχτες του (όταν ήταν προπονητής στην Σιένα), ότι τα αποτελέσματα κάποιων αναμετρήσεων ήταν προκαθορισμένα υπέρ της Σιένα. Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι κάτι τέτοιο επιβεβαιωνόταν μόνο από έναν ποδοσφαιριστή της ομάδας, τον Φίλιπο Καρόμπιο και ότι ο άνθρωπος που επέμενε για την αύξηση της ποινής του Κόντε (πρότεινε, μάλιστα, ποινή 15 μηνών) ήταν ο Στέφανο Παλάτσι, γνωστός κι από την απόφασή του να αθωώσει την Ίντερ, το 2006, στην υπόθεση Calciopoli.
Πλέον, η Γιουβέντους πορεύεται χωρίς πρώτο προπονητή (ο Μασιμο Καρέρα έχει αναλάβει αυτόν το ρόλο), όμως εκφράζεται σε κάθε ευκαιρία η πλήρης στήριξη στον Κόντε, ο οποίος, σύμφωνα με κάποια ρεπορτάζ, φαινόταν πρόθυμος ακόμη και να παραιτηθεί. Με τα τωρινά δεδομένα, το πιο πιθανόν είναι να αρχίσει και να τελειώσει η σεζον με τον Καρέρα στον πάγκο, εκτός αν προκύψει μείωση της ποινής του Κόντε.
Ο μεταγραφικός σχεδιασμός.
Τα πιο εμφανή κενά της Γιουβέντους, στην περασμένη χρονιά, εντοπίζονταν στη θέση του αριστερού μπακ και του επιθετικού. Οσον αφορά στην θέση του αριστερού μπακ, αφενός είναι πολύ άσχημο για έναν στόπερ, με το επίπεδο του Κιελίνι, να παίζει στα αριστερά για να «καμουφλάρει» το πρόβλημα, αφετέρου ο, σαφώς βελτιωμένος, Ντε Τσέλιε δεν έχει τα απαραιτητα προσόντα, ώστε να βγάλει μια ολοκληρη χρονιά ως βασικός στο αριστερό άκρο του απαιτητικού 3-5-2. Όσο για την επίθεση, είναι από τις λίγες φορές που τα νούμερα μπορούν να πουν την απόλυτη αλήθεια. Κουλιαρέλα και Μάτρι σκόραραν 14 γκολ αθροιστικά σε 27 και 32 συμμετοχές αντίστοιχα. Έτσι, η Γιουβέντους αναγκάστηκε να «πάρει» συνολικά 23 γκολ από τους Βιντάλ, Μαρκίζιο και Πέπε, επίδοση που δεν είναι εύκολο να επαναληφθεί.
Παρά την φανερή έλλειψη ποιοτικών λύσεων (ή, έστω, ποιοτικότερες των υπαρχουσών) σε αυτές τις δύο θέσεις,δεν έχει αποκτηθεί ούτε αριστερός μπακ, ούτε επιθετικός. Ευτυχώς για τους Μπιανκονέρι, ο, ούτως ή άλλως, πολύτιμος Ασαμόα έχει αποδειχθεί ικανός να αντεπεξέλθει στα αριστερά και, κάπως έτσι, ίσως η ανάγκη απόκτησης ενός ποδοσφαιριστή σε αυτή τη θέση καθίσταται λιγότερο αναγκαία.
Όμως, δεν ισχύει το ίδιο και για την επίθεση. Από τα ονόματα που έχουν ακουστεί, από την αρχή του καλοκαιριού, (και είναι πάρα πολλά) οι ιδανικότεροι επιθετικοί θα ήταν οι Καβάνι και Ιγκουαίν. Οι τιμές τους είναι απαγορευτικές, οπότε η λύση του Γιορέντε, ο οποίος δεν θα ανανεώσει με την Μπιλμπάο, είναι πια, μάλλον, η πιο κατάλληλη. Συγκεκριμένα, ο Γιορέντε ταιριάζει απόλυτα, σε 3-5-2, με την ταχύτητα και, γενικά, το στυλ του Τζιοβίνκο και με τα τεχνικά χαρακτηριστικά και την τρέλα του Μίρκο Βούσινιτς. Απ” την άλλη δεν ταιριάζει, σε καμία περίπτωση, με Μάτρι ή Κουαλιαρέλα και φαντάζομαι πως δεν θα δούμε ποτέ τέτοιο δίδυμο. Είναι σχεδόν βέβαιο, μάλιστα, ότι ένας από τους δύο θα αποχωρήσει. Σε 4-5-1 εννοείται πως ο Γιορέντε είναι ο, τι πιο ταιριαστό για την επίθεση της Γιουβέντους. Αφενός Πέπε και Λιχτστάινερ είναι απολύτως ικανοί να τον «σημαδεύσουν» με σέντρες, αφετέρου μπορεί να παίξει το ρόλο του επιθετικού, που απομακρύνεται από την περιοχή, σε περίπτωση που στα άκρα είναι οι Τζιοβίνκο-Βούσινιτς, καθώς και ποδοσφαιρικά ανοιχτόμυαλος είναι και ακρίβεια μεταβιβάσεων διαθέτει.
Όσον αφορά στις άλλες μεταγραφές, η Γιουβέντους ορθά απέκτησε το 100% των δικαιωμάτων των Κάσερες και Τζιακερίνι. Ο μεν Κάσερες μπορεί να παίξει, με την ίδια σχεδόν επιτυχία, και στις τρεις θέσεις της άμυνας, ενώ ο Τζιακερίνι μπορεί είτε να αγωνιστεί στα άκρα, είτε στο κέντρο, όπου με τα στοιχεία και την κάθετη κίνηση που διαθέτει αποδείχθηκε αρκετά χρήσιμος.Παράλληλα, το κέντρο γέμισε με πληθώρα επιλογών, καθώς οι Πογκμπα, Ασαμόα και Ίσλα μπορούν να αντικαταστήσουν τους MVP (Μαρκίζιο, Βιντάλ, Πίρλο), ενώ οι δύο τελευταίο αγωνίζονται σε περισσότερες από μια θέσεις. Η επιστροφή του Τζιοβίνκο, αν και επικρίθηκε από πολλούς, είναι σωστή, καθώς τα χαρακτηριστικά του δεν υπάρχουν σε κανέναν άλλον ποδοσφαιριστή της ομάδας. Τέλος, στην άμυνα αποκτήθηκαν οι Λούσιο και Μάσι. Ο πρώτος θα πλαισιώσει τους Κιελίνι, Μπαρτσάλι, Μπονούτσι, ενώ ο δεύτερος, λογικά, θα δοθεί κάπου δανεικός, λόγω της «πολυκοσμίας» που επικρατεί στο κέντρο της άμυνας. Ο Μάσι, πάντως, ήταν εξαιρετικός σε όλα τα φιλικά, διαθέτει στοιχεία σπάνια για 19χρονο αμυντικό και, αναμφίβολα, οφείλουμε να «κρατήσουμε» το όνομά του στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
Συμπέρασμα.
Χωρίς τον «κανονικό» της προπονητή, τα πράγματα για την Γιουβέντους δεν θα είναι, όπως ήταν πέρσι. Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη δοκιμασία, ειδικά σε τόσο υψηλό επίπεδο, και θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ο τρόπος, με τον οποίο θα διαχειριστεί την κατάσταση ο Καρέρα και οι παίχτες. Οι μεταγραφές, αν και είναι ορθώς δομημένες, δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Αν, παρ' όλα αυτά, αποκτηθεί ένας επιθετικός σαν τον Γιορέντε κι ο Ασαμόα συνεχίσει να τα πηγαίνει περίφημα στα αριστέρα, τότε η χρονιά θα μπορεί να πλησιάσει τα επίπεδα της αήττητης περσινής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου